8 – 13 δις τόνοι διοξειδίου του άνθρακα: περισσότερο από όσο εκπέμπουν η Κίνα και η Ευρώπη μαζί σε ένα χρόνο. Τόσο είναι το κενό ανάμεσα σε αυτό που η επιστήμη προστάζει αν θέλουμε να προστατευθούμε από μία κλιματική κρίση και σε αυτό που υπόσχονται (αλλά δεν δεσμεύονται) να πράξουν οι ηγέτες του πλανήτη. Μάλλον αυτό […]
Περίμενα από μία εταιρία που κάθε χρόνο αυξάνει την τιμή του προϊόντος της 10% – 30% μόνο και μόνο για να συντηρεί τις ανισότητες και τις αδικίες που οδηγούν σε αυτές τις αυξήσεις, να κρατά ένα χαμηλό προφίλ. Να μην προκαλεί δηλαδή το κοινό αίσθημα, για παράδειγμα με βομβαρδισμό τηλεοπτικών διαφημίσεων. Πολύ περισσότερο όταν το προϊόν αυτής της εταιρίας μονοπωλεί σήμερα την αγορά σε ποσοστό 99,4% και άρα δεν τίθεται ζήτημα εναλλακτικών επιλογών για τον καταναλωτή.
Βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο με εκπροσώπους της πολιτείας, της αυτοδιοίκησης, οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς σε μία από αυτές τις συναντήσεις που ξέρεις ότι δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, παρά ίσως τα όσα θα συζητηθούν ή και θα αποφασιστούν στον προθάλαμο και τους διαδρόμους. Όσο βαριόμουν αφόρητα, σκέφτηκα την παρακάτω ‘μαθηματική πράξη’.
Χρειάζεται να περπατήσει κάποιος μία φορά τους δρόμους της Αθήνας για να συνειδητοποιήσει το επίπεδο της εξαθλίωσης στην πόλη. Άρρωστοι άνθρωποι, μετανάστες και Έλληνες με καροτσάκια μέσα σε κάδους απορριμμάτων, παιδιά που ζητιανεύουν, βαποράκια και μορφές του υποκόσμου, όλοι χωροθετημένοι σε μία πόλη που καίει και μυρίζει παρατημένο αποχωρητήριο.
Αυτό το blog μου δίνει τη δυνατότητα να εκφράζομαι για θέματα που θεωρώ σημαντικά με θετικό ή αρνητικό τρόπο (να θυμηθώ να ελέγξω την αναλογία μεταξύ τους θα πρέπει κάποια στιγμή). Παρακάτω μερικές βασικές αρχές blogging. Housekeeping rules…
